13.06.2007 tarihinde Yargıtay 4. Ceza Dairesi, Fatih 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20.12.2004’te verdiği bir kararı (Esas no. 2003/380; Karar no. 2004/1142; Cumhuriyet Savcılığı Esas no. 2003/2561) onaylamıştır (Esas no.
2005/10694, Karar no. 2007/5603, Tebliğname no. 4/2005-80106).
Olay kısaca şudur:
Bulgar cemaati ruhanisi (papazı) Konstantin Kostoff ve yine Bulgar cemaatinden Bujidar Çipof’a göre, Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi (bundan sonra “Fener” olarak kısaltılacaktır) Bulgar kilisesi üzerinde ruhani üstünlüğü olduğu gerekçesiyle baskı yapmaktadır. Sonuçta Fener, Ortodoks ilahiyatı gereği Fener Rum Ortodoks Patriği’nin (bundan sonra Fener Patriği olarak kısaltılacaktır) adını ayinlerde anması gerekirken bunu yapmayı durdurduğu gerekçesiyle Kostoff’un ruhanilik niteliğini kaldırmış, durumu Bulgar Ortodoks Kilisesi Yönetim Kurulu’na bildirmiş, Kurul da Kostoff’un işine son vermiştir.
“Dinlerden birine ait ibadet ve ayinden başkalarını men etmek” nedeniyle açılan dava sonucunda davalı Patrik ve metropolitler beraat etmiş, bunun üzerine Savcı ile Kostoff ve Çipof adlı müdahiller temyize gitmiştir. Yukarıda da belirtildiği gibi, Yargıtay 4. Ceza Dairesi (bundan sonra Yargıtay olarak kısaltılacaktır) temyizi reddetmiş, beraatı onaylamıştır.
Bununla birlikte, bu onay sırasında Yargıtay davanın konusu olmadığı halde “ekümeniklik” kavramına girmiş ve bu konuda çok sayıda yanlış mütalaada bulunmuştur.
Konumuz açısından, Yargıtay’ın bu kararı davayı sonuçlandıran bölüm hariç temel olarak iki başlık altında incelenebilir:
1) Davanın özeti bölümü;
2) Fener’in ekümenikliğini tartışan ve reddeden bölüm.