TBMM Yüce Başkanlığı’na,
Bakanlıklar – Ankara.
Sultan Abdülmecit tarafından 1847 yılında yasaklanmış olan köle ticareti, eğer Yüce TBMM tarafından hemen önlenmezse, ülkemizde bugünlerde yeniden hortlamak üzeredir.
Bir işverenin, işçilerine imzalattığı sözleşmenin kimi maddelerini aşağıya alıyorum
(Kurumun adını açıklamamak için, gerekli yerlerde sadece parantez içinde “İşveren” sözcüğünü yazacağım):
Madde 5: “Hizmet, (işyerinde) ve (işverenin) uygun göreceği yerlerde verilecektir. Görevli, görev yönünden (işverene) bağlıdır.”
Yani, işveren görevliyi isterse kurumda, isterse kendi evinde veya bürosunda veya “uygun göreceği” herhangi bir başka yerde çalıştırabilecek.
Madde 8: “(İşverenin) çalışmalarının gün ve saatle sınırlanması mümkün bulunmadığından, görevlinin çalışma saatleri, hizmet verdiği (kişinin) tesbit edeceği gün ve saatlere bağlıdır.
“Çalışma gün ve saatleri dışına taşan çalışmalar için ayrıca herhangi bir ücret ödenmez.” Yani:
1) Çalışma saatleri belirsiz. Bağlı bulunduğu kişi, görevliyi günün veya gecenin herhangi bir saatinde çalıştırabilir. Bunun hiçbir kuralı yok, rotasyon falan da yok, tamamen işverenin keyfine bağlı.
2) Çalışma saatleri de sınırsız. Oysa ülkemizde haftalık çalışma saati 40 saat.
3) İşin asıl acayibi, fazla çalışmalar için “herhangi bir ücret” ödenmiyor. Yani, 1982 Anayasası bile angaryayı yasaklarken, bu işveren resmen ve fiilen angarya yaptırıyor.
Madde 9 : “Görevlinin, hizmet verdiği (kişinin) gerek yurtiçi ve gerekse yurtdışı seyahatlerine katılması veya herhangi bir mahalle gönderilmesi halinde Kurum bütçesinden herhangi bir ödeme yapılmaz”.
Yani, gönderen kişi lütfedip vermezse, bu “görevli” yol, yemek, otel vs. parasını kendi cebinden ödeyecek.
Madde 11: “Görevli, Kurumun misafirhane, eğitim ve dinlenme tesisleri, servis araçları, kreş, tabldot imkanlarından yararlandırılmaz”.
“Görevli” denilen bu insanlarla konuştum da yazıyorum, işyerindeki yemekhanede kendi paralarıyla bile karın doyurmaları yasak.
Madde 14: “Sözleşmenin sona ermesi” başlığını taşıyan bu maddeye göre, kendi istifası dışında, görevli şu durumlarda işten atılmış sayılıyor:
- a) Hizmet verdiği (kişinin), görevlinin görevden alınmasını yazılı olarak Kurumdan talep etmesi halinde,
- b) Hizmet verilen (kişinin) herhangi bir nedenle görevinin sona ermesi halinde,
- c) ……………………………
- d) ……………………………
İşverenin adını gerçekten ihbar etmeyecektim, Yüce Meclis nasıl olsa bulur ve bu 1993 Model köle ticareti için gerekeni yapardı ama, yukarıdaki c ve d şıklarını yazdığım zaman korkarım bu adı da açıklamış olacağım. Şıklar aynen şöyle:
- c) “Hizmet verilen milletvekilinin Bakanlar Kurulu üyesi olması tarihinde.”
- d) “Yasama döneminin sona ermesi veya erken seçim kararının alındığı tarihi takip eden 15. günün sonunda.”
Evet, Yüce TBMM’nin Sayın Başkanlığı!
Yukarıdaki sözleşmede anılan kurum, TBMM’nin ta kendisi. Anılan görevliler de, TBMM Başkanlık Divanının 17 Ocak 1993 tarih ve 43 sayılı kararına dayanılarak yapılan sözleşmede kullanılan deyimle “Geçici Görevli Yardımcı Personel”.
Yani, Türkçesi, sayın milletvekillerine verilen araştırma asistanları. Sözleşmenin 2. Maddesine göre Üniversite mezunu olması istenen, 3. Maddeye göre de “Milletvekillerinin gerek yasama, gerekse diğer faaliyetlerinde yardımcı” olacak 1993 Model Emirerleri!
En çok da, bu “diğer faaliyetler” arasında neler bulunduğunu merak ederek, içten saygılarımın kabulünü dilerim, efendim.