“Kitabın türünü belirleyemedim. Roman değil, ama roman. Anı değil, ama anı. Günce değil, ama günce. Özyaşamöyküsü değil, ama özyaşamöyküsü. Bir araştırma değil, ama bir araştırma. Bence, bilimkurgu denilen roman türünün yeni ve gerçekçi bir modeli diyebiliriz bu kitaba. Çünkü bilimsellikle düşsellik, imgeyle gerçek, varolanla varsayılan, söylenenle söylenmek istenen iç içe. Kitabın başarısı da, söylemiş olduğu tasarlanan sözlerin, tasarım ve düşüncelerin, gerçekten de Kenan Evren’in söylediği sözlerin mantığıyla, biçem ve biçimiyle uygunluğu, hatta tıpkılığıdır. Bir konuşmasında Kenan Evren şöyle diyor: ‘İstiyorlar ki, ben konuşmayayım. Hep onlar konuşsunlar, yazsınlar. Türkiye’nin Cumhurbaşkanı bir köşede otursun, konuşmasın istiyorlar.’
Gerçekten, Kenan Evren’in konuşmasını istemeyenler varsa, onlara çok şaşarım. Ben, Evren’in daha da çok konuşmasından, bizleri sık sık uyarmasından yanayım. Bu yüzden, Cumhurbaşkanlığından çekilince radyolarda ve TV’de konuşturulmayacağı, bu güzel söyleşilerinden yoksun kalacağımız için üzülüyorum. Her ne denli kendileri ‘Çankaya’yı artık bırakıyorum. Çankaya’ya hevesliler gelsin, biz hevesimizi aldık’ demişlerse de, bir Anayasa maddesi değişikliğiyle Evren’in Çankaya’da oturması daha da uzatılabilir ve uzatılmalıdır, diye düşünüyorum.
Gerek Kenan Evren’in konuşmalarından derlenmiş, gerekse onun konuşma biçemiyle anı biçiminde yazılmış olan bu kitaptan, özellikle yaşadığımız böyle günlerde aldığım tadı, başkalarıyla da üleşerek artırmak istediğim için, kitabın okunmasını salık veriyorum.
Yaşamım boyunca bu denli keyifle okuduğum başka bir kitap anımsamıyorum.”
AZİZ NESİN, 26 NİSAN 1989
Yayın Tarihi: 05.04.2006
Dil: Türkçe
Sayfa Sayısı: 492
Cilt Tipi: Karton Kapak
Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı
Boyut: 13.5 x 19.5 cm
Mart 2006: K.E.’nin BÜYÜK ESERİNİ 17 YIL SONRA GENÇLERE TAKDİMİMDİR
Türkiye’nin gelmiş geçmiş en dikkate değer şahsiyetlerinden olan K.E.’nin “anıları”nı yazalı 17 yıl geçti, Hazret hakkındaki fikrim şu kadarcık kadar değişmedi. Tersine pekleşti. Kendisi pekleştirdi. Her ağzını açtığında pekleştirdi.
Yani, 17 yıl sonra kendisi hakkında yeni bir Sunuş yazmama gerek yok. Yazıyorsam, Hazreti ve “Büyük Eser”ini yani 12 Eylül darbesini gençlere anlatmak için yazıyorum.
Çünkü bugün (Mart 2006) 26 yaşında olan koca koca insanlar K.E. darbe yaptığı gün henüz doğmamışlardı. Gençlere 12 Eylül rezaletinin ne olduğunu anlatmak için yazıyorum.